1. عجيب است، آنهايي که تولد مخفيانه و حفظ حضرت موسي عليه السلام و حضرت ابراهيم عليه السلام را باور دارند، چگونه مخفي بودن ولادت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف برايشان عجيب است. مخفي بودن ولادت از نگاه بيگانگان و جاسوسانِ دستگاه عباسي، همانها که منتظر ولادت اين فرزند بودند و ميدانستند بساط ظلم و ستم را بر ميچيند؛ اما اراده خدا بر اين بود که همانند حضرت موسي و حضرت ابراهيم با آن همه مکر و حيله فرعون و نمروديان و کشتن زنان و فرزندان بسيار، باز آن حضرت متولد شده و محفوظ بماند بتشکن طاغوت و منجي انسانها گردند.

گواهي حکيمه خاتون ـ دختر امام جواد عليه السلام ـ که شخصيت با فضيلتي بوده و جناب نرجس ـ مادر امام زمان ـ تحت تربيت و پرورش او بوده است،[7] حتماً ارزشمند است. البته عجيب نيست وقتي کسي شهادت دختر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم يا ام ايمن را به بهانه زن بودن يا بهانههاي واهي ديگر نپذيرد، چگونه ميخواهد گواهي حکيمه بر تولد امام عصر را بپذيرد؛ البته جناب حکيمه تنها نيست؛ خود امام حسن عسکري عليه السلام ، به عنوان پدر، نه تنها خود اعلان ميدارد بلکه با به رؤيت رساندن فرزند به نزديکان و يا عقيقه دادن به ياران و نزديکان،[8] همه را به شهادت گواهي ميگيرد. خدايي که مادر ابراهيم عليه السلام و مادر موسي عليه السلام را از چنگال فرعون[9] و نمرود رهانيد و فرزند عزيزشان را به مقام و اريکه صدارت رساند، نرجس را نيز حفظ کرده و فرزند عزيز او را به امامت رسانده و پس از آن به پيروزي و صدارت خواهند رساند. رواياتي که از زبان حکيمه خاتون به صراحت اعلام ميدارد که: فقط در نرجس، اثر حمل بود[10] و البته در آغاز حال و شرايط وضع حمل را در مادر نميبيند، اما پس از آن گواهي ميدهد که: ناگاه بانو برخاست و بر او اثر حالات وضع حمل پديد آمد،[11] براي اثبات تولد امام زمان کافي است؛ «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ؛[12] پس كدام يك از نعمت‏هاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد و دروغ مىشماريد؟»

2. عجيب است که فراموش ميشود حضرت عيسي عليه السلام در کودکي به پيامبري ميرسد: «يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا»،[13] و فراموش ميشود که قبل از حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف دو بزرگوار ديگر در سنين کم به امامت رسيدند. امام جواد عليه السلام و امام هادي عليه السلام و هر دو در مرأي و منظر دو گروه بودند؛ دو گروهي که با تمام وجود سخنان، رفتار، سکوت، و همه حالات و سَکَنات امام را رصد ميکردند:

1: دشمناني که به دنبال نقطه ضعف بودند. چنان که تشکيل جلسات مکرر علمي مأمون براي امام رضا عليه السلام و امام جواد عليه السلام و فرستادن دانشمندان مطرح روز با سؤالات مختلف، همه در راستاي رصد کردن و به توهم رسوا نمودن و شکست امام بود، اما دريغ که نقطه ضعفي بيابند که اگر بود، مطرح ميشد. دانشمندي مانند يحيي بن اکثم از صيد مُحرِم ميپرسد که اگر مُحرِمي صيد کند، چه حکمي دارد و امام آنقدر مسأله و فرضهاي مختلف آن را تبيين ميکند که فرد متحير و خاضع شده، لب فرو بسته و در مقابل فرضهاي مختلف، فقط شنونده ميگردد.[14]

اگر هر يک از ائمه ـ به ويژه اماماني که در سن کودکي بودند ـ داراي کوچکترين نقطه ضعفي بودند، دستگاه تبليغاتي اموي و عباسي چهها که نميکردند، همين داستان درباره امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف نيز حاکم است. ماجراي جعفر، عموي مدعي دروغين، شنيدني است که هر چه گشت نقطه ضعفي از اين بزرگوار پيدا نکرد و چون به ادعاي امامت، خواست بر برادر (امام عسکري) نماز بگذارد، چگونه حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ کودکي به ظاهر پنج ساله بود ـ او را کنار ميزند. [15]


2: گروهي ديگر که به دقت امام عليه السلام را رصد ميکردند و به تمام حرکات امام توجه داشتند، عالمان و فقيهان و محدثان و شخصيتهاي بزرگي بودند که امام را ديده بودند؛ با امام مأنوس بوده و با او زندگي ميکردند. افرادي نظير علي بن جعفر که فرزند امام صادق عليه السلام ، برادر امام موسيکاظم عليه السلام ، عموي امام رضا عليه السلام است و با سه امام زندگي کرده است. مطالب آنان را روايت کرده و دينشناس است. او با تمام وجود در مقابل امام جواد عليه السلام زانو ميزند، بدون کفش و لباس رسمي به سوي او ميدود، دستان او را ميبوسد و سخن امام جواد عليه السلام را همان سخن امام رضا و امام کاظم و امام صادق ميبيند و ميداند.[16]

عثمان بن سعيد، اولين نايب خاص امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف با امام هادي عليه السلام و امام حسن عسکري عليه السلام زندگي کرده و مورد اعتماد و ثقه آن دو بزرگوار است[17] و گرد شمع حضرت مهدي ـ ارواحنا له الفداء ـ پروانهوار ميچرخد و يا محمد بن عثمان که با امام حسن عسکري عليه السلام زندگي کرده و مورد اعتماد و ثقه است، نايب دوم امام عصر ميگردد.[18] «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ؛ پس كدام نعمت پروردگار خود را دروغ ميشماريد؟»

3. عجيب است آنان که ميدانند و از قرآن ميخوانند که حضرت نوح 950 سال پيامبر بوده است،[19] منکر عمر طولانياند يا آنان که قائلاند به اينکه ادريس پيامبر يا خضر عمر طولاني دارد منکر عمر طولاني امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف هستند، خندهدار تر آنکه، آناني که معتقدند، دجال در زبان رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم زنده بوده و هنوز زنده است و حتي خليفه دوم قرار بوده است او را بکشد، منکر عمر طولانياند: «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ؛ پس كدام نعمت پروردگار خود را دروغ ميشماريد؟»

4. عجيب آن است کساني که به صراحت غيبت و ناشناخته بودن يوسف حتي براي برادران[20] را باور دارند، چگونه زندگي غايبانه و ناشناخته حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف را نميپذيرند؛ همو که در جلوي ديدگان فرمانده عباسي از سرداب مقدس خارج شده و غايب ميگردد:[21] «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ؛ پس كدام نعمت پروردگار خود را دروغ ميشماريد؟»

صبح وصال